Abstract
Mark Twain – Amerikaanse schrijver en humorist – zei ooit: “In religie en de politiek, komen de meningen en overtuigingen van mensen vooral uit de tweede hand en worden zonder inspectie van anderen overgenomen.” Tegenwoordig kennen we dit verschijnsel in haar extreme uitwerking als fact free politics, het elkaar niet gehinderd door feitenkennis napraten en doorvertellen van verzinsels als waren het waarheden. Dit verschijnsel lijkt ook voor te komen in verhalen over leren en in het bijzonder over het onderwijs. Het onderwijs kent een reeks broodje-aap-verhalen (urban myths) die, helaas, ook hun uitwerking hebben op hoe er gedoceerd wordt en dus geleerd zou moeten worden. Een urban myth is volgens wikipedia “een (meestal) verzonnen verhaal dat als waar gebeurd wordt doorverteld. Vaak ontbreken exacte data, locaties en namen van personen en zijn er ook geen bronnen terug te vinden die het verhaal bevestigen.” Een jaar geleden heb ik op deze plek een aantal voorbeelden hiervan gegeven die hun uitwerking deels hebben gevonden in het onderwijs. Mijn favoriet is waarschijnlijk die van multitasken (eigenlijk gaat het om task switching, maar dat is een artikel op zich).
Translated title of the contribution | Care for an urban legend? II |
---|---|
Original language | Dutch |
Pages (from-to) | 3 |
Number of pages | 1 |
Journal | COTimes |
Volume | 4 |
Issue number | March |
Publication status | Published - 1 Mar 2012 |
Keywords
- urban legends
- Broodje aap