De deskundige in het recht. Een interne rechtsvergelijking naar de normering van deskundigeninbreng in het straf-, privaat- en bestuursrecht.

De inbreng van deskundigen is al decennia lang niet meer weg te
denken uit juridische procedures. Een rustig bezit is dit leerstuk
evenwel niet. Gerechtelijke dwalingen en andere discussies brengen
de pennen onverminderd in beroering. Bij de inbreng van deskundigen
speelt in essentie altijd dezelfde basisproblematiek. Hoe
weet je als leek of je de juiste deskundige hebt geselecteerd en hoe
beoordeel je diens inbreng? Uiteindelijk maakt immers een gebrek
aan deskundige kennis bij de verschillende procesdeelnemers het
noodzakelijk om een deskundige in te schakelen.
In het straf-, privaat- en bestuursrecht wordt op telkens verschillende
manieren met bovenstaande problematiek omgegaan. In dit
onderzoek is voor het eerst een vergelijking gemaakt van de wijze
waarop de inbreng van deskundigen wordt genormeerd in deze drie
rechtsgebieden. Aan de hand van een lijst met kwaliteitseisen zijn
positieve punten en knelpunten gesignaleerd en is onderzocht wat
de rechtsgebieden van elkaar zouden kunnen leren. Dat heeft geresulteerd
in een diepgaande juridische analyse van de normering
van de inbreng van deskundigen in juridische procedures. Die analyse
wordt gevolgd door toepasbare inzichten en aanbevelingen. Dit
maakt De deskundige in het recht tot een bruikbaar handboek voor
wetenschappers, beleidsmakers, deskundigen en studenten.