De inzet van sociale media ter ondersteuning van zelfgestuurd leren

Veel leraren in het voortgezet en hoger onderwijs experimenteren met de inzet van sociale media in hun lessen. Hierbij lijkt er een verband te bestaan tussen de inzet van sociale media en het bevorderen van zelfgestuurd leren in die zin dat docenten die al vertrouwd zijn met zelfgestuurd leren, eerder geneigd zijn om sociale media in hun lessen in te bouwen. Duidelijke ontwerprichtlijnen voor de inzet van sociale media ter bevordering van zelfgestuurd leren ontbreken echter. In deze studie formuleren we dergelijke richtlijnen vanuit een systematische literatuurstudie naar belangrijke karakteristieken voor het faciliteren van zelfgestuurd leren met behulp van sociale media. Op basis van de
bevindingen vanuit deze studie (zie Bijlage 1) maken we een vertaling naar richtlijnen voor het ontwerpen van onderwijs waarbij sociale media worden ingezet ter ondersteuning van zelfgestuurd leren (zie Tabel 1). Uit de resultaten van de literatuurstudie blijkt dat de gevonden karakteristieken voor het faciliteren van leren met behulp van sociale media slechts gerelateerd worden aan de begeleiding van zelfgestuurd leren op specifieke aspecten zoals samenwerking en feedback. In een eerste poging de karakteristieken
vanuit een breed perspectief op zelfgestuurd leren in te kaderen, herstructureren we onze ontwerprichtlijnen vanuit de drie fasen van zelfgestuurd leren: voor, tijdens en na het leren. Aan de hand van de ontwerprichtlijnen kunnen we als opleiders mogelijk beter aansluiten bij de begeleidingsbehoefte van onze studenten bij het bevorderen van zelfgestuurd leren.