Decentralisatie van het sectorale CAO-overleg als reactie op de internationalisering van de economie: empirische bevindingen voor het sociaal overleg in België.

De invloed van de internationalisering van de economie op stelsels van arbeidsverhoudingen is reeds langer voorwerp van wetenschappelijke reflectie. Leidt de voortschrijdende internationalisering tot het eroderen of zelfs verdwijnen van bestaande instituties m.b.t. sociale bescherming en arbeidsvoorwaardenvorming? Of worden er juist nieuwe institutionele arrangementen tot stand gebracht? Welke actoren slagen erin in de internationale economie de touwtjes in handen te houden (of te nemen)? Of kenmerkt het proces van internationalisering zich juist door het uit handen geven van leiderschap en besluitvormingsmacht door de traditionele actoren en door een onstuitbare opmars van de markt? In deze bijdrage wordt gerapporteerd over de resultaten van een empirisch onderzoek naar de kenmerken van CAO-onderhandelingen in open en beschermde sectoren. Het onderzoek heeft betrekking op de sectorale CAO-onderhandelingen in België aan het eind van de jaren negentig. Vooreerst wordt het sociaal-economische belang van sectoraal CAO-overleg toegelicht en de vraag gesteld of de sectorCAO de laatste jaren niet sterk onder druk staat. Vervolgens wordt de onderzoeksopzet geschetst en worden de belangrijkste onderzoeksresultaten gepresenteerd. Tot slot worden de verschillen m.b.t. het CAO-overleg in open en beschermde sectoren in de Belgische economie systematischer behandeld en worden de consequenties voor de inhoud van de sectorCAO bediscussieerd.