Hoe hard is DNA-bewijs?: Internationaal-vergelijkend onderzoek naar de interpretatie van DNA-profielen

M. Malsch; Jan de Keijser; Egge Luining; Marleen Weulen Kranenbarg; Dominique  Lenssen

Hoe hard is DNA-bewijs? Internationaal-vergelijkend onderzoek naar de interpretatie van DNA-profielen

M. Malsch, Jan de Keijser, Egge Luining, Marleen Weulen Kranenbarg, Dominique Lenssen

Research output: Contribution to journal › Article › Academic

Abstract

DNA-bewijs geldt als ‘hard’: over de conclusies zou weinig discussie mogelijk zijn. Door nieuwe technologieën
worden tegenwoordig echter vaker DNA-mengprofielen en onvolledige profielen verkregen. Deze zijn veel
minder eenduidig dan volledige DNA-profielen. Op verzoek schreven DNA-deskundigen uit verschillende
landen een DNA-rapport over dezelfde casus met daarbij verschillende typen DNA-profielen. Hun rapporten wijken sterk van elkaar af, evenals hun conclusies over de DNA-profielen. Juridische lezers oordelen vervolgens verschillend over de casus en de conclusies. DNA-bewijs is dus niet altijd ‘hard’, en er zijn reële risico’s voor de waarheidsvinding. De auteurs doen suggesties om een juiste rechterlijke oordeelsvorming over DNA-rapporten te bevorderen.

Original language	Dutch
Article number	882
Pages (from-to)	1261-1266
Number of pages	6
Journal	Nederlands Juristenblad
Volume	91
Issue number	18
Publication status	Published - May 2016

Access to Document

https://njb.nl/umbraco/uploads/2016/5/NJB18-Wetenschap.pdfLicence: CC BY

Cite this

@article{be9dea289649449fb2ebe705185bb8b4,

title = "Hoe hard is DNA-bewijs?: Internationaal-vergelijkend onderzoek naar de interpretatie van DNA-profielen",

abstract = "DNA-bewijs geldt als {\textquoteleft}hard{\textquoteright}: over de conclusies zou weinig discussie mogelijk zijn. Door nieuwe technologie{\"e}nworden tegenwoordig echter vaker DNA-mengprofielen en onvolledige profielen verkregen. Deze zijn veelminder eenduidig dan volledige DNA-profielen. Op verzoek schreven DNA-deskundigen uit verschillendelanden een DNA-rapport over dezelfde casus met daarbij verschillende typen DNA-profielen. Hun rapporten wijken sterk van elkaar af, evenals hun conclusies over de DNA-profielen. Juridische lezers oordelen vervolgens verschillend over de casus en de conclusies. DNA-bewijs is dus niet altijd {\textquoteleft}hard{\textquoteright}, en er zijn re{\"e}le risico{\textquoteright}s voor de waarheidsvinding. De auteurs doen suggesties om een juiste rechterlijke oordeelsvorming over DNA-rapporten te bevorderen.",

author = "M. Malsch and {de Keijser}, Jan and Egge Luining and {Weulen Kranenbarg}, Marleen and Dominique Lenssen",

year = "2016",

month = may,

language = "Dutch",

volume = "91",

pages = "1261--1266",

journal = "Nederlands Juristenblad",

issn = "0165-0483",

publisher = "Kluwer B.V.",

number = "18",

}

TY - JOUR

T1 - Hoe hard is DNA-bewijs?

T2 - Internationaal-vergelijkend onderzoek naar de interpretatie van DNA-profielen

AU - Malsch, M.

AU - de Keijser, Jan

AU - Luining, Egge

AU - Weulen Kranenbarg, Marleen

AU - Lenssen, Dominique

PY - 2016/5

Y1 - 2016/5

N2 - DNA-bewijs geldt als ‘hard’: over de conclusies zou weinig discussie mogelijk zijn. Door nieuwe technologieënworden tegenwoordig echter vaker DNA-mengprofielen en onvolledige profielen verkregen. Deze zijn veelminder eenduidig dan volledige DNA-profielen. Op verzoek schreven DNA-deskundigen uit verschillendelanden een DNA-rapport over dezelfde casus met daarbij verschillende typen DNA-profielen. Hun rapporten wijken sterk van elkaar af, evenals hun conclusies over de DNA-profielen. Juridische lezers oordelen vervolgens verschillend over de casus en de conclusies. DNA-bewijs is dus niet altijd ‘hard’, en er zijn reële risico’s voor de waarheidsvinding. De auteurs doen suggesties om een juiste rechterlijke oordeelsvorming over DNA-rapporten te bevorderen.

AB - DNA-bewijs geldt als ‘hard’: over de conclusies zou weinig discussie mogelijk zijn. Door nieuwe technologieënworden tegenwoordig echter vaker DNA-mengprofielen en onvolledige profielen verkregen. Deze zijn veelminder eenduidig dan volledige DNA-profielen. Op verzoek schreven DNA-deskundigen uit verschillendelanden een DNA-rapport over dezelfde casus met daarbij verschillende typen DNA-profielen. Hun rapporten wijken sterk van elkaar af, evenals hun conclusies over de DNA-profielen. Juridische lezers oordelen vervolgens verschillend over de casus en de conclusies. DNA-bewijs is dus niet altijd ‘hard’, en er zijn reële risico’s voor de waarheidsvinding. De auteurs doen suggesties om een juiste rechterlijke oordeelsvorming over DNA-rapporten te bevorderen.

M3 - Article

SN - 0165-0483

VL - 91

SP - 1261

EP - 1266

JO - Nederlands Juristenblad

JF - Nederlands Juristenblad

IS - 18

M1 - 882

ER -