Abstract
MDMA: Voorbij de extase van de Staatscommissie MDMA. Het is een titel met meerdere interpretaties. Allereerst refereert het aan het effect van MDMA op de gebruiker; aan een roes die eindig is. Een roes die 550.000 Nederlanders in 2022 minstens één maal ondergingen, een recordaantal. Dat
gaat meestal goed, maar niet altijd, getuige de ernstige gezondheidsincidenten waarbij MDMA in het spel is – enkele keren per jaar zelfs met een dodelijke afloop. Ondanks de gezondheidsrisico’s heeft zo’n 10 procent van de Nederlandse bevolking ervaring met het gebruik van MDMA. Bovendien zijn er geen signalen dat het gebruik afneemt.
Daarnaast verwijst de titel ook naar de invloed van MDMA op onze maatschappij. De productie van MDMA heeft specifiek in Nederland bijkans industriële vormen aangenomen. Ons land is een exportmacht als het gaat om de handel in syntheti- sche drugs als ecstasy. De gevolgen hiervan zijn in alle lagen van de Nederlandse samenleving merkbaar. Of het nu om dumpingen van afval gaat, de rekrutering van jongeren door drugsbendes of de geldstromen die naar de bovengrondse economie leiden: de prijs die onze samenleving betaalt voor de productie van deze pillen is hoog.
Tegelijkertijd is er de laatste jaren steeds meer aandacht gekomen voor een
geheel andere kant van MDMA. Voor de behandeling van patiënten met een posttraumatische stressstoornis is er namelijk steeds meer wetenschappelijk bewijs dat MDMA in combinatie met therapie een helende werking kan hebben. Deze toepassing plaatst zowel de geestelijke gezondheidszorg als de overheidsin- stanties voor lastige vragen en complexe problemen. Immers, vooruitlopend op de officiële goedkeuring door de autoriteiten, zijn er nú al therapeuten en coaches die experimenteren met deze stof, met alle risico’s van dien.
Al deze facetten komen samen in één en dezelfde stof. Dat vraagt om een even- wichtig perspectief. Dat is niet eenvoudig gezien de brede aandacht voor het onderwerp. Daarnaast is er in toenemende mate sprake van een gepolariseerd debat over welke kant het nu op moet met het Nederlandse beleid ten aanzien van MDMA, waarbij middenposities nauwelijks aan bod komen.
De regering vroeg de Staatscommissie MDMA vanuit een multidisciplinair per- spectief over beide aspecten van dit middel te adviseren: de status van recreatief ecstasygebruik in het kader van de volksgezondheid en de voor- en nadelen van therapeutisch MDMA-gebruik. De staatscommissie heeft ervoor gekozen beide aspecten uitgebreid te belichten. Daarbij heeft het begrip volksgezondheid een brede, maatschappelijk georiënteerde interpretatie gekregen.
De staatscommissie brengt in dit rapport de historische, juridische, beleidsmatige, (volks)gezondheidswetenschappelijke en therapeutische aspecten van MDMA in kaart. Hoe is dit middel ontstaan? Hoe is het momenteel gereguleerd? Wat zijn de fysieke effecten en risico’s van het gebruik van dit middel? Wat zijn de maatschap- pelijke dimensies? Hoe effectief is een behandeling in een medische setting en wat is ervoor nodig om dit middel voor deze toepassing beschikbaar te krijgen?
Deze onafhankelijke staatscommissie kende een multidisciplinaire samen- stelling. Dit stelde ons in staat om een veelheid aan perspectieven bij elkaar
te brengen. Het eindresultaat is een rapport dat op een neutrale en feitelijke manier adviseert over (het gebruik van) MDMA, zowel in de recreatieve als in de medisch-therapeutische setting.
Om deze bevindingen te vatten in dit rapport, heeft de staatscommissie kunnen leunen op de schrijfvaardigheden van twee uitstekende secretarissen: Philippus Zandstra en Ward de Kock. Daarnaast hebben we gebruik kunnen maken van
de deskundigheid van een flink aantal gesprekspartners, die een veelheid aan maatschappelijke organisaties vertegenwoordigen. Als staatscommissie bedanken we daarnaast onze student-assistenten, de tegenlezers en verder ieder ander die ons heeft geholpen tijdens ons werk.
Tot slot: MDMA is, zo concludeert de staatscommissie, een middel dat zowel kansen biedt als vragen oproept. Die vragen zijn niet van de ene op de andere dag beantwoord. Het beantwoorden van deze vragen en het oplossen van navenante problemen om verdere stappen te kunnen zetten, kost meer tijd dan we – in veel gevallen – zouden willen. De staatscommissie hoopt met dit rapport en haar aanbevelingen een duurzame invloed te hebben op het Nederlandse ecstasybeleid, evenals op de medische toepassing van MDMA in ons land.
gaat meestal goed, maar niet altijd, getuige de ernstige gezondheidsincidenten waarbij MDMA in het spel is – enkele keren per jaar zelfs met een dodelijke afloop. Ondanks de gezondheidsrisico’s heeft zo’n 10 procent van de Nederlandse bevolking ervaring met het gebruik van MDMA. Bovendien zijn er geen signalen dat het gebruik afneemt.
Daarnaast verwijst de titel ook naar de invloed van MDMA op onze maatschappij. De productie van MDMA heeft specifiek in Nederland bijkans industriële vormen aangenomen. Ons land is een exportmacht als het gaat om de handel in syntheti- sche drugs als ecstasy. De gevolgen hiervan zijn in alle lagen van de Nederlandse samenleving merkbaar. Of het nu om dumpingen van afval gaat, de rekrutering van jongeren door drugsbendes of de geldstromen die naar de bovengrondse economie leiden: de prijs die onze samenleving betaalt voor de productie van deze pillen is hoog.
Tegelijkertijd is er de laatste jaren steeds meer aandacht gekomen voor een
geheel andere kant van MDMA. Voor de behandeling van patiënten met een posttraumatische stressstoornis is er namelijk steeds meer wetenschappelijk bewijs dat MDMA in combinatie met therapie een helende werking kan hebben. Deze toepassing plaatst zowel de geestelijke gezondheidszorg als de overheidsin- stanties voor lastige vragen en complexe problemen. Immers, vooruitlopend op de officiële goedkeuring door de autoriteiten, zijn er nú al therapeuten en coaches die experimenteren met deze stof, met alle risico’s van dien.
Al deze facetten komen samen in één en dezelfde stof. Dat vraagt om een even- wichtig perspectief. Dat is niet eenvoudig gezien de brede aandacht voor het onderwerp. Daarnaast is er in toenemende mate sprake van een gepolariseerd debat over welke kant het nu op moet met het Nederlandse beleid ten aanzien van MDMA, waarbij middenposities nauwelijks aan bod komen.
De regering vroeg de Staatscommissie MDMA vanuit een multidisciplinair per- spectief over beide aspecten van dit middel te adviseren: de status van recreatief ecstasygebruik in het kader van de volksgezondheid en de voor- en nadelen van therapeutisch MDMA-gebruik. De staatscommissie heeft ervoor gekozen beide aspecten uitgebreid te belichten. Daarbij heeft het begrip volksgezondheid een brede, maatschappelijk georiënteerde interpretatie gekregen.
De staatscommissie brengt in dit rapport de historische, juridische, beleidsmatige, (volks)gezondheidswetenschappelijke en therapeutische aspecten van MDMA in kaart. Hoe is dit middel ontstaan? Hoe is het momenteel gereguleerd? Wat zijn de fysieke effecten en risico’s van het gebruik van dit middel? Wat zijn de maatschap- pelijke dimensies? Hoe effectief is een behandeling in een medische setting en wat is ervoor nodig om dit middel voor deze toepassing beschikbaar te krijgen?
Deze onafhankelijke staatscommissie kende een multidisciplinaire samen- stelling. Dit stelde ons in staat om een veelheid aan perspectieven bij elkaar
te brengen. Het eindresultaat is een rapport dat op een neutrale en feitelijke manier adviseert over (het gebruik van) MDMA, zowel in de recreatieve als in de medisch-therapeutische setting.
Om deze bevindingen te vatten in dit rapport, heeft de staatscommissie kunnen leunen op de schrijfvaardigheden van twee uitstekende secretarissen: Philippus Zandstra en Ward de Kock. Daarnaast hebben we gebruik kunnen maken van
de deskundigheid van een flink aantal gesprekspartners, die een veelheid aan maatschappelijke organisaties vertegenwoordigen. Als staatscommissie bedanken we daarnaast onze student-assistenten, de tegenlezers en verder ieder ander die ons heeft geholpen tijdens ons werk.
Tot slot: MDMA is, zo concludeert de staatscommissie, een middel dat zowel kansen biedt als vragen oproept. Die vragen zijn niet van de ene op de andere dag beantwoord. Het beantwoorden van deze vragen en het oplossen van navenante problemen om verdere stappen te kunnen zetten, kost meer tijd dan we – in veel gevallen – zouden willen. De staatscommissie hoopt met dit rapport en haar aanbevelingen een duurzame invloed te hebben op het Nederlandse ecstasybeleid, evenals op de medische toepassing van MDMA in ons land.
Translated title of the contribution | MDMA: Beyond Ecstasy: Report from the State Commission on MDMA |
---|---|
Original language | Dutch |
Place of Publication | Den Haag |
Publisher | Staatscommissie MDMA |
Commissioning body | De Nederlandse regering |
Number of pages | 236 |
ISBN (Print) | 978-90-903862-0-1 |
Publication status | Published - 6 Jun 2024 |