Staying flexible while aging: De rol van psychologische flexibiliteit bij positief ouder worden

De vergrijzing wereldwijd neemt toe en dit is een grote uitdaging waar ook Nederland de komende jaren voor staat. Begin 2019 was 19% van de totale bevolking in Nederland 65 jaar of ouder. Naar verwachting zal in 2030 een kwart van de bevolking 65 jaar of ouder zijn (CBS, 2018). De laatste decennia zijn er wat betreft visie op ouder worden zowel wereldwijd als landelijk belangrijke veranderingen te bemerken. Zo is er de vernieuwde definitie van de World Health Organization (WHO, 2018) waarin Healthy Ageing wordt gezien als een proces van ontwikkelen en behoud van functionele vaardigheden, waardoor ouderen in staat zijn om welbevinden te ervaren ondanks ziekten en tegenslagen. De functionele vaardigheden zorgen ervoor dat ouderen kunnen blijven doen wat zij waardevol vinden. Hierbij aansluitend is de nieuwe definitie van gezondheid van Machteld Huber (Huber et al., 2011), waarin gezondheid wordt gezien als het vermogen om je aan te passen en je eigen regie te voeren in het licht van de sociale, fysieke en emotionele uitdagingen van het leven. Bij beide definities wordt veerkracht beschouwd als een belangrijke eigenschap en ligt de nadruk op het ervaren van welbevinden in plaats van het elimineren van ziekten of andere ongemakken (Huber et al., 2011; Keyes, 2005; WHO, 2018). Vanuit een interventie-perspectief is hier ook een parallel te trekken met het concept psychologische flexibiliteit afkomstig uit de Acceptance en Commitment Therapie (ACT) welke gericht is op het bevorderen van psychologische flexibiliteit (veerkracht) en algeheel welzijn (Hayes, Strosahl, & Wilson, 1999).