‘Wat wil je later worden?’: Het begeleidingsgesprek voor beslissing of ontwikkeling

Het stimuleren van actieve loopbaanontwikkeling is nodig om studenten voor te bereiden op modern vakmanschap en voor het oplossen van problemen in het huidige beroepsonderwijs zoals niet-optimale studiekeuzes en onnodig grote studie-uitval (Kuijpers, 2007). Het voeren van begeleidingsgesprekken waarin met en niet tegen de student wordt gesproken over sterke kanten, waarden en toekomstbeeld, draagt bij aan een actieve loopbaanontwikkeling, een betere leermotivatie en meer passende keuzes van de studenten (Meijers, Kuijpers & Bak-ker, 2006; Kuijpers & Meijers, 2009). Echter, het begeleidingsgesprek in het onderwijs gaat vooral over studievordering en –problemen (Winters et al., 2009). Contact met studenten over hun studie is van belang om uitval te voorkomen (Anderson et al., 2004), maar is onvol- doende om studenten voor te bereiden op de eisen die aan de moderne werknemer worden gesteld, namelijk het vormgeven van de eigen loopbaan. Om studenten te begeleiden bij hun loopbaanontwikkeling hebben studenten een gesprekspartner nodig die hen aan het denken en ondernemen zet (Pizzolato, 2007). Door een groot deel van de docenten wordt beperkte draagkracht (deskundigheid) en draagvlak (steun) ervaren om deze begeleiding te realiseren (Kuijpers & Meijers, 2009).