Wervingsstrategieën om volwassenen van vijftig jaar en ouder met een lage sociaaleconomische status te bereiken voor deelname aan online beweeginterventies

Over het algemeen is de gezondheidstoestand van mensen met een hogere sociaaleconomische status (SES) beter dan die van mensen met een lagere SES. De inzet van passende strategieën om de lage-SES-populatie te bereiken met online gezondheidsinterventies (e-health) is dus van groot belang om de ongelijkheid op gezondheidsgebied te verminderen. Daarom was het doel van dit onderzoek om inzicht te geven in drie strategieën voor het werven van volwassenen van vijftig jaar en ouder met een lage SES voor deelname aan een online beweeginterventie. Werving vond plaats via sportscholen, uitnodigingsbrieven via een gemeente en socialmedia-advertenties. Aanvullende procedures werden gevolgd om specifiek de lage-SES-groep te bereiken. Het aantal aanmeldingen, sociodemografische kenmerken en de kosten per strategie werden in kaart gebracht. Het hoogste aantal aanmeldingen werd behaald binnen de gemeentelijke aanpak (n = 281), gevolgd door social media (n = 71) en sportscholen (n = 45). De meeste laagopgeleide deelnemers werden bereikt via de gemeente (n = 128), gevolgd door social media (n = 9) en sportscholen (n = 8). Wervingskosten waren € 2142,37 voor de gemeente, € 96,81 voor social media en € 0 voor sportscholen. Concluderend heeft de gemeentelijke wervingsaanpak van de drie toegepaste strategieën de grootste potentie om deelnemers met een lage SES te bereiken, hoewel er rekening gehouden dient te worden met de hogere wervingskosten.

Generally, the health condition of those with higher socioeconomic status (SES) is better compared to those with lower SES. Electronic health (eHealth) interventions provide an unique opportunity to improve health and lifestyle of populations that are difficult to reach with more traditional interventions. The application of appropriate strategies to reach low SES populations with eHealth interventions is thus of major importance to reduce health inequalities. Therefore, the aim of this study was to provide insight into the reach, sample characteristics and costs of three pre-planned strategies for recruiting adults aged fifty years and older with low SES for participation in an online physical activity intervention. The intervention consisted of computer-tailored physical activity advice at three occasions and an integrated activity tracker. Recruitment took place via gyms, invitation letters via a municipality and social media advertisements. Additional procedures were followed to reach specifically the low SES group. Response rates, sociodemographic characteristics and costs per strategy were assessed. The highest response was shown for the municipality approach (n = 281), followed by social media (n = 71) and gyms (n = 45). The most low-educated participants were reached via the municipality (n = 128), followed by social media (n = 9) and gyms (n = 8). Recruitment costs were € 2142,37 for the municipality approach, € 96,81 for social media and € 0 for gyms. In conclusion, recruitment via the municipality approach has the highest potential for reaching low SES participants of the three applied strategies, although the higher recruitment costs need to be taken into account.