Abstract
Als het toch uit de hand loopt…Vanaf augustus 2021 zijn er in Nederland grote problemen met de opvang van asielzoekers, doordat er te weinig asielopvangplekken zijn in Nederlandse gemeenten. De staatssecretaris van Justitie en Veiligheid bracht, om hier iets aan doen, in november 2022 de Wet gemeentelijke taak mogelijk maken asielopvangvoorzieningen (hierna: de spreidingswet) in consultatie. Deze wet geeft alle gemeenten in Nederland een taak om asielopvangplekken te bieden, al naar gelang de omvang van de betreffende gemeente. De vraag in de scriptie is of de spreidingswet ook een grondslag biedt om gemeenten te verplichten tijdelijk en snel asielopvang te realiseren als er ondanks de wet toch weer een crisis ontstaat, bijvoorbeeld als er veel meer asielzoekers komen dan waar rekening mee is gehouden. Als de spreidingswet die grondslag niet biedt, is de vraag of er een andere grondslag te vinden is in de vigerende wetgeving, en zo niet, hoe en waar een dergelijke grondslag het best wettelijk kan worden geregeld. De auteur concludeert dat zowel de spreidingswet als de reguliere wetgeving geen grondslagen bieden gemeenten te dwingen asielzoekers op te vangen. Een aanpassing van de wet kan het beste plaatsvinden in art. 42 lid 1 van de Wet Veiligheidsregio’s (Wvr), die daarmee een verdergaande bevoegdheid voor de Minister van Justitie en Veiligheid zou gaan bieden.
Date of Award | 25 Apr 2023 |
---|---|
Original language | Dutch |
Awarding Institution |
|
Master's Degree
- Master Rechtsgeleerdheid