De bijzondere aansprakelijkheid van de werkgever en de rol van de AVB-polis daarin

Abstract

Mijn scriptie gaat over de aansprakelijkheid van de werkgever en de rol van de AVB-polis daarin. In afdeling 6, titel 10 van boek 7 van het burgerlijk wetboek zijn de verplichtingen van de werkgever geregeld waaronder de zorgplicht voor de werkgever om te voorkomen dat de werknemer schade lijdt. Vanaf 1907 is de aansprakelijkheid van de werkgever in de wet geregeld. In 1967 is een beroep op de schending van de zorgplicht door de werkgever pas echt tot leven gekomen nu er geen beperkingen meer golden, omdat de Ongevallenwet kwam te vervallen en in de plaats daarvan de WAO in werking was getreden (thans WIA). Uit de rechtspraak bleek al snel dat de Hoge Raad de verplichting om de werknemer te beschermen tegen schade streng toetste. Bij de vaststelling van het nieuw Burgerlijk Wetboek inzake de arbeidsovereenkomst is de huidige art. 7:658 BW dan ook aangepast aan de geldende jurisprudentie. De bewijslastverdeling en het eigen-schuldverweer is in de huidige artikel verwerkt. De werknemer zal derhalve moeten aantonen dat hij schade heeft geleden tijdens de uitvoering van zijn werkzaamheden en het is aan de werkgever om aan te tonen dat hij aan zijn zorgplicht heeft voldaan. Eigen schuld van de werknemer heeft geen invloed op de hoogte van de schadevergoeding. Het goed werkgeverschap ex art. 7:611 BW is een soort restbepaling waarop de werknemer een beroep kan doen indien hij niet op een andere ‘concrete’ bepaling een beroep kan doen. Er is getracht om de aansprakelijkheid bij verkeersongevallen - hetgeen naar voren kwam in het arrest Bruinsma/Schuitmaker - te codificeren, doch het wetsvoorstel heeft het niet gehaald.

Date of Award	14 Jan 2014
Original language	Dutch