Overgewicht onder kinderen is een wereldwijd groeiend probleem en wordt in verschillende onderzoeken uit Westerse landen geassocieerd met een lager mentaal welbevinden, lage zelfwaardering en lage schoolprestaties. Deze associaties zijn voornamelijk onderzocht bij middelbare scholieren. Er is beperkt onderzoek verricht onder basisschoolleerlingen uit groep 6, 7 en 8. Om een beter beeld te krijgen of deze associaties ook gelden bij basisschoolleerlingen is het noodzakelijk om onderzoek onder deze doelgroep te verrichten.
Het doel van dit onderzoek was nagaan in hoeverre er een relatie bestaat tussen de Body Mass Index (BMI) en schoolprestaties bij leerlingen in groep 6, 7 en 8 van de basisschool in Suriname. Daarnaast werd onderzocht of zelfwaardering, dan wel mentaal welbevinden, een mediator of moderator was tussen BMI en schoolcijfers.
Er werden 238 leerlingen en hun ouders benaderd op vier scholen, 82 ouders leverden een toestemmingsverklaring in. Er namen 42 meisjes (51,2%) en 40 jongens (48,8%) deel aan het onderzoek. Er werd een exploratief cross-sectioneel onderzoek uitgevoerd. Lengte en gewicht werden opgemeten door de onderzoeker en omgezet naar BMI. De vragenlijsten, De Rosenberg Self-esteem Scale (De Neef, 2010) en De Warwick-Edinburgh Mental Well-being Scale (Tennant et al., 2007), werden afgenomen om respectievelijk de mate van zelfwaardering en mentaal welbevinden in beeld te brengen. Schoolprestatie werd geoperationaliseerd als schoolcijfers voor rekenen, spelling en taal. De schoolcijfers werden omgezet naar Z-scores. Er werd een moderatie analyse verricht en met behulp van de SPSS macro PROCESS v. 3.2.1 werd een mediatie analyse uitgevoerd.
Er was geen significant verband te zien tussen BMI en alle schoolprestaties:
rekenen r (82) = -0,166, p = 0,137, spelling r (81) = -0,139, p = 0,216 en taal r (81) = -0,134,
p = 0,232. Omdat er geen significante relatie tussen BMI en schoolprestatie gevonden werd, bleek een moderatie- en mediatie analyse voor dit onderzoek niet van toegevoegde waarde. Voor de volledigheid zijn deze wel uitgevoerd. Er werd een relatie gevonden tussen leeftijd en rekenen,
p = 0,029, en zelfwaardering bleek van invloed op rekenen (β = 0,091; t (77) = 3, 408; p < 0,001). Alle andere relaties waren niet significant.
Concluderend is er in het huidig onderzoek géén relatie tussen BMI en schoolprestaties bij basisschoolleerlingen in groep 6, 7 en 8 in Suriname gevonden. Mentaal welbevinden en zelfwaardering zijn geen moderatoren noch mediatoren in de relatie tussen BMI en schoolprestaties. Wel waren zelfwaardering en leeftijd van invloed op rekenen. De belangrijkste beperking in het onderzoek waren moeilijke vragenlijsten, wat leidde tot een beperkte betrouwbaarheid van de vragenlijsten. Het is daarom aan te bevelen dat er vervolgonderzoek uitgevoerd wordt waarbij er een passender, al dan niet aangepaste, vragenlijst wordt gebruikt.
- Body mass index (BMI)
- schoolprestaties
- mentaal welbevinden
- zelfwaardering
- depressie
- Master Onderwijswetenschappen
De Mediërende en Modererende Rol van Mentaal welbevinden en Zelfwaardering in de Relatie tussen BMI en Schoolprestaties bij Basisschoolleerlingen in groep 6, 7 en 8 in Suriname.
Mennes, J. (Author). 20 Mar 2020
Student thesis: Master's Thesis