De kwaliteit van onderwijs hangt in hoge mate samen met de kwaliteit van de leraren (Hattie, 2009; Stéger, 2014). Collegiale steun en professionele ruimte zijn van belang voor het optimaal functioneren van de leraar (Biesta, 2015; Biesta, Priestley, & Robinson, 2015; Hargreaves & Fullan, 2012; Newberry & Allsop, 2017). De vraag is of de steun van collega’s direct verband houdt met het nemen van professionele ruimte in de vorm van Job Crafting (JC) of dat hier andere factoren, zoals het vertrouwen in de eigen deskundigheid om werkgerelateerde situaties het hoofd te bieden (Occupational Self-Efficacy), een moderende of mediërende rol bij spelen. JC toegepast door leraren zou bij kunnen dragen aan het verhogen van de onderwijskwaliteit. Naarmate het gevoel van Occupational Self-Efficacy (OSE) vergroot, zou de noodzaak van Collegiale Steun (CS) voor JC kunnen afnemen. Daarnaast zou door steun van collega’s in de vorm van bijvoorbeeld feedback, praktische ondersteuning en het uitwisselen van kennis, de OSE kunnen vergroten, waardoor leraren zelfverzekerd genoeg zijn om te job craften.
Om hier inzicht in te krijgen werd een kwantitatief onderzoek uitgevoerd. Participanten waren 158 leraren van 11 scholen uit de regio Aalsmeer, Uithoorn en De Ronde Venen. De directeuren van deze scholen zijn direct benaderd met het verzoek onder hun lerarenkorps een online survey uit te zetten, bestaande uit de Job Crafting Schaal (Tims, Bakker, & Derks, 2012), de Occupational Self-Efficacy Schaal (Schyns & Von Collani, 2002) en een nieuw ontworpen vragenlijst voor Collegiale Steun. Op verzoek kon de vragenlijst op school ook op papier worden afgenomen.
Resultaten lieten zien dat hoe meer steun van collega’s werd ervaren, hoe meer leraren initiatieven namen om de werkomgeving aan te passen. Voor verschillende dimensies van JC spelen echter verschillende typen CS een rol. Hoewel het vertrouwen in de eigen beroepsmatige kennis en vaardigheden JC stimuleert, is de rol van OSE niet eenduidig voor de relatie tussen JC en CS. OSE heeft hier een mediërende rol bij de relatie tussen de CS subschaal die verwijst naar een gevoel van verbondenheid en JC gericht op een toename van structurele hulpbronnen, met name een modererende rol bij de relatie tussen CS in de vorm van informatie/evaluatie en JC gericht op een toename van sociale hulpbronnen en uitdagende taakeisen en alleen een direct effect op JC gericht op een afname van belemmerende taakeisen.
Het stimuleren van JC is gewenst, omdat dit leidt tot betere prestaties bij werknemers (Demerouti, 2014) en verhoogde effectiviteit van organisaties (Tims et al., 2012). Leraren en schoolorganisaties kunnen dit doen door het actief creëren en faciliteren van samenwerking en steun tussen collega’s, waarbij aandacht is voor een invulling die OSE stimuleert.
Date of Award | 4 May 2019 |
---|
Original language | Dutch |
---|
Supervisor | Marjan Vermeulen (Supervisor) |
---|
- Collegiale steun
- Job-Crafting
- occupational self-efficacy
- Loopbaanontwikkeling
- Master Onderwijswetenschappen
De Relatie tussen Collegiale Steun en Job Crafting door Leraren en de Rol van Occupational Self-Efficacy
Visser, M. (Author). 4 May 2019
Student thesis: Master's Thesis