DE STRAFRECHTELIJKE AANPAK VAN DOXING

: Over de noodzakelijkheid van het zelfstandig strafbaar stellen van het online verspreiden van persoonlijke informatie van een ander in het licht van andere bestaande strafbaarstellingen, internationale verdragsverplichtingen en alternatieven voor het strafrecht

Abstract

Doxing is het verzamelen van andermans persoonsgegevens om deze vervolgens te publiceren met een onethisch doeleinde, veelal met een kwaadwillend en intimiderend doel. Vandaar dat recentelijk een het Wetsvoorstel Strafbaarstelling Doxing is ingediend waarmee ingevolge artikel 285d doxing strafbaar gesteld wordt. Deze nieuwe strafbaarstelling is sinds 1 januari 2024 te vinden in het Wetboek van Strafrecht.
De noodzaak van deze zelfstandige strafbaarstelling blijft echter een vraag in het licht van andere bestaande strafbepalingen en alternatieven op het strafrecht. In deze scriptie wordt daarom aan de hand van de criteria voor strafbaarstelling van Buisman getoetst of de zelfstandige strafbaarstelling van doxing noodzakelijk is.
Door middel van een uitgebreide literatuurstudie wordt onderzocht of de zelfstandige strafbaarstelling van doxing voldoet aan het criterium van onrechtmatigheid (noodzaak vanuit positieve verdragsverplichtingen), het criterium van de interne subsidiariteit (vergelijkende analyse van de strafbaarstelling van doxing met andere bestaande strafbaarstellingen) en aan het ultima ratio-beginsel (mogelijke alternatieven op de strafrechtelijke aanpak).

Date of Award	20 Feb 2024
Original language	Dutch
Awarding Institution	Department of Public Law