EEN ONDERZOEK NAAR DE KNELPUNTEN VAN HET WETTELIJK BREED MORATORIUM

Abstract

Het wettelijk breed moratorium is per 1 april 2017 van kracht geworden. Het breed moratorium is een instrument dat de gemeentelijke schuldhulpverlening ter beschikking staat ter stabilisatie van de schuldensituatie van een schuldenaar. Sinds de invoering van het breed moratorium is het instrument, voor zover bekend, slechts één keer door de rechtbank opgelegd. Het instrument lijkt in de praktijk niet het beoogde doel te bereiken, namelijk het bevorderen van de effectiviteit van de gemeentelijke schuldhulpverlening. Het huidige instrument is gekenmerkt als een instrument met strenge toelatingseisen en zware belasting voor de gemeentelijke schuldhulpverlening. De voorwaarden maken dat een breed moratorium moeilijk is in te zetten en minder toegankelijk is voor schuldenaren. Het huidige instrument heeft immers het karakter van een ultimum remedium. Dit betekent dat alle overige (dwang)middelen moeten zijn uitgeput. Verder moet de schuldenaar zijn toegelaten tot de gemeentelijke schuldhulpverlening, kan alleen het college van burgermeester en wethouders een verzoek breed moratorium bij de rechtbank indienen en wordt bij een breed moratorium uitgegaan van de beslagvrije voet in plaats van het Vtlb. Gelet op de gesignaleerde knelpunten is ter vereenvoudiging van de voorwaarden van het breed moratorium een aanbeveling gedaan om de wet aan te passen.

Date of Award	16 May 2023
Original language	Dutch
Awarding Institution	Department of Private Law