Een redelijke compensatie: een onderzoek naar de afbakening van het normaal maatschappelijk risico in het omgevingsrecht.

Abstract

De invoering van de Omgevingswet (Ow) zal het planschaderecht ingrijpend veranderen. Verandering betekent niet automatisch verbetering. In deze scriptie wordt onderzocht wat de gevolgen zijn van de nadeelcompensatieregeling in afdeling 15.1 Ow voor de berekening van het normaal maatschappelijk risico (NMR) bij indirecte planschade in de vorm van waardedaling van onroerend goed.
In de Ow wordt het NMR bij deze vorm van planschade afgebakend door middel van een vast forfait van 4% (van de waarde van het onroerend goed onmiddellijk voor het ontstaan van de schade). In het huidige planschadestel onder afdeling 6.1 Wet ruimtelijke ordening (Wro) geldt een minimum forfait van 2% waarbij de rechtspraak een genuanceerd stelsel heeft opgetuigd waarmee percentages t/m 5% gemotiveerd kunnen worden. Het onderzoek richt zich op de vraag welke methode ter vaststelling van het NMR het betere alternatief is. Aan de hand van drie essentiële functies van de planschadevergoeding en actuele planologische vraagstukken wordt geconcludeerd dat de huidige genuanceerde methode het betere alternatief is. Het vaste forfait van 4% zorgt voor een versobering van het planschaderecht.

Date of Award	8 Feb 2021
Original language	Dutch