Het Feedbackmodel van Hattie en Timperley in het Hoger Onderwijs: Analyse en Aanbevelingen

Abstract

Achtergrond. Effectieve feedback is een krachtige onderwijsinterventie om het leren te ondersteunen. Hattie en Timperley (2007) hebben een feedbackmodel ontwikkeld waarbij effectieve feedback wordt aangeduid als feedback die studenten laat weten waar ze naar toe moeten werken (feedup), hoe ze dat tot nu toe hebben aangepakt (feedback), en hoe ze verder kunnen komen richting het leerdoel (feedforward). Verder richt effectieve feedback zich met name op het leerproces en de zelfregulatie en minder op de taak en de persoon. Hattie en Timperley doen hiermee uitspraken over effectieve en minder effectieve feedback, maar geven geen richtlijnen over een goede verdeling van de feedbacktypen.
Doel. Docenten van een hogeschool in Nederland willen gebruik maken van het feedbackmodel om feedback te kunnen geven die de student stimuleert een actievere rol te nemen in het eigen leerproces. Het feedbackmodel bleek lastig in de praktijk toe te passen. Vragen waar docenten mee worstelden waren: Wat is de optimale mix van feedbacktypen, en hoe is deze mix te bereiken? Om de hogeschool te helpen bij het beantwoorden van deze vraag, is in dit onderzoek is eerst in kaart gebracht welke feedback docenten gaven en vervolgens zijn door experts aanbevelingen gedaan om het gebruik van effectieve vormen van feedback te verbeteren.
Deelnemers, procedure, onderzoeksontwerp. Er zijn 349 feedbackopmerkingen van 22 docenten geanalyseerd, en er hebben 5 feedbackexperts die op een hogeschool of universiteit werkten of onlangs hebben gewerkt deelgenomen aan het online focusgroepinterview. Er is gekozen voor een explanatory sequential mixed method design, met als kwantitatief onderdeel het analyseren van feedbackopmerkingen en als kwalitatief onderdeel een focusgroepinterview met experts. Na een codeertraining is circa 10% van de feedbackdata door 2 onderzoekers geanalyseerd om de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid te bepalen. Na 2 rondes was de overeenkomst goed en heeft 1 onderzoeker de rest van de feedbackopmerkingen geanalyseerd. Na de feedbackanalyse is via een semigestructureerd focusgroepinterview aan de experts gevraagd aanbevelingen te doen in aanvulling op het feedbackmodel op basis van de bevindingen over de huidige praktijk.
Meetinstrumenten. De materialen die voor het analyseren van feedbackopmerkingen zijn gebruikt zijn 44 geanonimiseerde, tussentijdse beoordelingsformulieren met docentfeedback en een format voor het scoren van de feedback. Het scoringsformat was ontworpen aan de hand van het feedbackmodel van Hattie en Timperley en het beoordelingsformulier van de hogeschool. Voor het focusgroepinterview is gebruik gemaakt van een interviewprotocol.
Resultaten. De meeste feedback die de docenten gaven was taakgerichte feedback. De huidige situatie kan volgens de experts worden verbeterd door altijd feedup, feedback en feedforward te geven, maar het niveau (taak, proces, zelfregulatie en persoon) is afhankelijk van het doel van de opdracht en het beoordelingsformulier moet passen bij dit doel.
Conclusie. Geconcludeerd kan worden dat een beoordelingsformulier uitmaakt in de manier waarop feedback wordt gegeven en dat de beoordelingscriteria op een beoordelingsformulier belangrijk zijn om de juiste focus aan te brengen. Als een opleiding wil dat docenten feedback geven die de student stimuleert een actieve rol te nemen in het eigen leerproces, ontwerp dan een beoordelingsformulier met expliciete criteria over proces en zelfregulatie.

Date of Award	27 Sept 2020
Original language	Dutch
Supervisor	Kim Dirkx (Supervisor)