Het vergoeden van het onvergoedbare

: Een rechtsvergelijkend onderzoek tussen het Nederlandse recht en het Franse, Engelse en Duitse recht omtrent de vergoeding van immateriële schade aan naasten van ernstig gewonden en nabestaanden

Abstract

Door het wijzigen van de artikelen 6:107 BW en 6:108 BW is een wettelijke grondslag gecreëerd in het BW, zodat voor een derde vanaf 1 januari 2019 de mogelijkheid bestaat om een vordering tot vergoeding van affectieschade in te stellen na het ontstaan van ernstig en blijvend letsel bij of overlijden van een naaste. Een derde kan naast een vordering op basis van art. 6:107 of 6:108 BW tevens de weg via art. 6:162 BW (al dan niet in combinatie met een van de situaties genoemd onder art. 6: 106 lid 1 sub a of sub b BW) volgen om een vordering tot vergoeding van (im)materiële schade in te stellen. Vergeleken met het Franse, Engelse en Duitse recht kan worden geconcludeerd dat naasten en nabestaanden in het Nederlandse recht een prominentere plek hebben verkregen in het schadevergoedingsrecht. In geval van ernstig en blijvend letsel bij of overlijden van een naaste bestaat de mogelijkheid tot vergoeding van affectieschade ex art. 6:107 en 6:108 BW. Daarnaast krijgen derden in het Nederlandse recht de hoogste vergoedingen, bestaat er een hardheidsclausule en kunnen zij cumulatief vergoeding van affectieschade én shockschade vorderen. Wel is in het buitenland aan de rechter meer vrijheid gegund voor de vergoeding van affectieschade. In Nederland lijkt dat vertrouwen in de rechter wat te ontbreken. Gerechtigden zijn beter af in het Nederlandse recht door een hoge rechtszekerheid en royale vergoedingen.

Date of Award	27 Oct 2019
Original language	Dutch
Awarding Institution	Department of Private Law
Supervisor	Jasper Ebbinga (Supervisor) & Jacobus Rinkes (Examiner)