Multidisciplinair onderwijs ontwerpen, om de hiaten tussen vakgebieden op te vullen.

: Casestudie naar de invloed van een onderwijsontwerp raamwerk voor “seamless learning” op de kwaliteit van de dialoog tussen docenten alsmede het multidisciplinair onderwijsontwerp.

Abstract

Het hoger beroepsonderwijs kent verschillende uitdagingen. Eén daarvan is de ontwikkeling van multidisciplinair onderwijs. Dit proces is niet vanzelfsprekend, omdat het oversteken van de grenzen van het eigen vakgebied meestal niet vanzelf gaat. Het doel van dit onderzoek was om een bruikbaar en ondersteunend onderwijsontwerp raamwerk te ontwikkelen, dat kan worden ingezet als instrument om het oversteken van de vakgebied gerelateerde grenzen te vergemakkelijken. Hierbij is het belangrijk dat ieder vakgebied zijn eigen expertise behoudt, maar transformeert daar waar de verschillende vakgebieden elkaar beïnvloeden. Deze transformatie kan ontstaan door interacties tussen de hogeschooldocenten van verschillende vakgebieden tijdens het ontwerpen van multidisciplinair onderwijs. Het onderzoek bestaat uit drie deelstudies. In de eerste deelstudie is door middel van een ontwerpgericht onderzoek het onderwijsontwerp raamwerk voor multidisciplinair onderwijs ontwikkeld. De ontwikkeling gebeurde op basis van een bureau-onderzoek naar relevante theorieën, zoals seamless learning, hybride leren en wicked problems. Deze theorieën kunnen bemiddelend zijn aan het proces om de hiaten tussen de verschillende vakgebieden op te vullen. Voor de analyse, ordening en structurering is gebruik gemaakt van de Contexten-Interventies-Mechanismen-Outcomes-logica (CIMO-logica) (Denyer, Transfield & van Aken, 2008). In deelstudie twee is het raamwerk beoordeeld door onderwijskundigen aan de hand van een vragenlijst en een verdiepend focusgesprek. Nadat de feedback is verwerkt is het raamwerk vervolgens middels een vragenlijst beoordeeld door twee van de acht hogeschooldocenten of het een bruikbaar instrument is voor het ontwerpen van multidisciplinair onderwijs. Op basis van de feedback is het raamwerk niet aangepast. Aansluitend is er gestart met de derde deelstudie, dit was een casestudie met één oriëntatiebijeenkomst en twee workshops. De participanten zijn verdeeld over de twee workshops. Er was één workshop waar is gewerkt met het Arena Blended Connected Learning Design – model (ABC LC – model) (Young & Perović, 2020) en één workshop waar het ontwikkelde multidisciplinair onderwijsontwerp raamwerk als interventie werd toegepast. Er is onderzocht of het ontwikkelde raamwerk invloed heeft op de dialogische interactie tussen docenten, wat vervolgens mogelijk effect heeft op de transformatie en integratie van de handelingsgerichte kennis en vakgebied specifieke beslissingen. Daarnaast is onderzocht of het raamwerk mogelijk invloed heeft op de kwaliteit van het overeengekomen multidisciplinaire onderwijsontwerp. De analyse van de dialogische interactie is uitgevoerd met behulp van het Interactie Analyse Model (IAM) (Gunawardena et al., 2017). De analyse van de data heeft geleid tot de conclusie, dat het toepassen van het onderwijsontwerp raamwerk leidt tot andere type(n) interacties tussen de hogeschooldocenten, maar niet leidt tot de transformatie en integratie van de handelingsgerichte kennis. Wel heeft het geleid tot bewustwording van de verschillen, dit omdat op sommige momenten sprake was van cognitieve dissonantie. Cognitieve dissonantie is een conflict dat ontstaat met het mentale model of persoonlijke begrip van de hogeschooldocenten, tijdens de sociale interactie (Rajagopal, 2013). De kwaliteit van het multidisciplinaire onderwijsontwerp is formatief geëvalueerd (Nieveen & Folmer, 2013) met behulp van een instrument dat is ontwikkeld in de eerste deelstudie. Het toepassen van het raamwerk heeft niet direct geleid tot een compleet multidisciplinair onderwijsontwerp over de grenzen van de verschillende vakgebieden, maar tot productvoorstellen. Een productvoorstel is een beknopte omschrijving van het onderwijsontwerp (product) (Nieveen & Folmer, 2013). Er lijkt een mogelijke beïnvloeding van het raamwerk te zijn op de kwaliteit van het ontwikkelde multidisciplinair onderwijsontwerp. Het productvoorstel voor multidisciplinair onderwijs binnen de groep hogeschooldocenten waar met het raamwerk is gewerkt, heeft minder inconsistenties dan het productvoorstel waar niet met het raamwerk werd gewerkt. Tot slot is de bruikbaarheid en gebruiksvriendelijkheid van het onderwijsontwerp raamwerk getoetst. Deze toetsing is uitgevoerd door de hogeschooldocenten, die met het raamwerk hebben gewerkt, de stellinglijst van de System Usability Schaal (SUS) (Brooke, 1995) te laten invullen en twee open vragen te beantwoorden. Dit heeft geleid tot een SUS score van 64,4. Dit is minder dan het vooraf gestelde criterium van 68. Uit de analyse van het antwoorden patroon en de beantwoording van de open vragen is het mogelijk dat de score is beïnvloed door de groepsomvang en de beperkte tijd die beschikbaar was in de workshop. Het is daarom voor toekomstig onderzoek aan te bevelen het raamwerk toe te passen, waarbij de groep kleiner is en meer tijd beschikbaar is.

Date of Award	8 Jul 2022
Original language	Dutch
Supervisor	Ellen Rusman (Supervisor)