No cure no pay en de Wet WOZ: De overheid betaalt zich blauw!

Is een no cure no pay-verbod, zoals dat geldt in de advocatuur, een oplossing voor het tegengaan van het verdienmodel met de proceskostenvergoeding of zijn er andere oplossingen denkbaar?

Abstract

Gemeenten stellen dat de proceskostenvergoeding voor WOZ-procedures een verdienmodel vormen voor ncnp-bureaus. Door dat verdienmodel zijn gemeenten jaarlijks miljoenen euro’s kwijt aan proceskostenvergoedingen op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht. Uit onderzoeksrapporten kunnen we concluderen dat de proceskostenvergoeding op grond van het Bpb perverse prikkels biedt dat gedrag beloont dat niet strookt met het algemeen belang. Voor het onderzoeken van een oplossing voor het tegengaan van het verdienmodel is aansluiting gezocht bij de advocatuur. De advocatuur is een beschermd en gereguleerd beroep. Voor wat betreft het doen en laten van de advocaat zijn er kernwaarden die in acht moeten worden genomen. De ncnp-beloningsafspraak is in strijdt met één van de kernwaarden, namelijk de onafhankelijkheid. Het reguleren van verschillende beroepsgroepen zoals de advocatuur en het daarmee uitsluiten van het werken op ncnp-basis of een algeheel ncnp-verbod is niet zo gemakkelijk als het lijkt. Er zijn een aantal oplossingen die gemakkelijker uit te voeren zijn.

Date of Award	29 Aug 2022
Original language	Dutch
Awarding Institution	Department of Public Law
Supervisor	Laurens van Apeldoorn (Supervisor) & Gerard Staats (Examiner)