Telewerken binnen de Rijksoverheid: hoe moet het en wat is het vergroenende effect?

Abstract

Telewerken kan bijdragen aan het behalen van de klimaatdoelstellingen binnen het Akkoord van Parijs. Er bestaat een gebrek aan kennis over het effect van telewerken op de kwaliteit van werk en de potentie om de CO₂-uitstoot van organisaties te reduceren. Dit onderzoek richt zich op de manier waarop telewerken moet worden ingericht om kwaliteit van werk te behouden en de mate waarin telewerken tot een CO₂-reductie kan leiden. Middels een literatuurstudie zijn recente inzichten verzameld over bevorderende en belemmerende factoren van telewerken. Deze factoren en een manier om kwaliteit van werk te bepalen zijn verwerkt in een checklist. Een case study is uitgevoerd bij een organisatie binnen de sector Rijksoverheid. Hierbij is inzicht verkregen in de inrichting van telewerken en verwachte veranderingen in die inrichting na COVID-19. Ook is de checklist empirisch gevalideerd en is een theoretische CO₂-besparing berekend. De inrichting van telewerken voldeed voor COVID-19 al ruim. Sinds de COVID-19 pandemie is de inrichting uitgebreid met vergoedingen en strikter beleid. Veranderingen in het aantal telewerkdagen en de rol van het kantoor worden verwacht. De validatie van de checklist heeft geleid tot een definitieve checklist die bij kan dragen aan het verbeteren van de inrichting van telewerken. Tot slot is gevonden dat telewerken kan leiden tot een reductie van de CO₂-uitstoot ten behoeve van woon-werkverkeer en het gebruik van kantoorruimte. Deze reductie is voor 60 medewerkers en twee dagen telewerken per week circa 40 ton CO₂ per jaar. Wel is de mogelijke reductie sterk afhankelijk van de toekomstige inrichting van telewerken.

Date of Award	2 Sept 2021
Original language	Dutch
Supervisor	Rik Bos (Examiner) & Anda Counotte - Potman (Supervisor)