Abstract
Volmacht en lastgeving zijn twee rechtsfiguren waarbij een tussenpersoon optreedt voor de rekening en het risico van en/of in de naam van een ander. Bij volmacht krijgt de tussenpersoon – de gevolmachtigde – de bevoegdheid een rechtshandeling in de naam en voor de rekening van de principaal – de volmachtgever – te verrichten. Bij lastgeving is de tussenpersoon – de lasthebber – verplicht voor de rekening van de principaal – de lastgever – rechtshandelingen te verrichten.Zo op het eerste gezicht lijken volmacht en lastgeving nauw met elkaar samen te hangen. Maar blijkt dit ook zo te zijn na nader onderzoek van de twee rechtsfiguren? De volmachtregeling kent namelijk als algemene regel dat een gevolmachtigde die buiten zijn bevoegdheden handelt, geen geldige contractuele relaties kan sluiten tussen de volmachtgever en de derde. Echter, de derde die, op grond van een verklaring of gedraging van de volmachtgever, heeft aangenomen en onder de gegeven omstandigheden redelijkerwijze mocht aannemen dat een toereikende volmacht was verleend, wordt beschermd. De lastgevingsregeling kent een dergelijke regeling niet.
In deze scriptie staat de vergelijking tussen de Nederlandse volmacht- en lastgevingsregeling centraal. Aan de hand van een aantal elementen is gekeken naar de verschillen tussen de twee regelingen en op basis van deze verschillen, is onderzocht wanneer welke regeling de voorkeur heeft.
Date of Award | 8 Dec 2020 |
---|---|
Original language | Dutch |
Awarding Institution |
|
Keywords
- volmacht
- lastgeving
- vertegenwoordiging
- bevoegdheid
- principaal
- tussenpersoon
Master's Degree
- Master Rechtsgeleerdheid