Voorzienbaarheid van de cumulatiegrond

Abstract

Na de invoering van de Wet Arbeidsmarkt in Balans mag de werkgever de ontslaggronden cumuleren op de ‘i-grond’. In deze scriptie wordt onderzocht of de i-grond uit art. 7:669 lid 3 sub i BW in overstemming is met het voorzienbaarheidsvereiste uit het EVRM? De wetgever heeft besloten dat de werkgever een werknemer moet kunnen ontslaan in een situatie ‘waarin een einde van de arbeidsovereenkomst redelijkerwijs aan de orde is’. Dit onderzoek wordt aan de hand van literatuur- en jurisprudentie uitgevoerd. Voor de voorzienbaarheid is van belang dat voldoende duidelijk is wat het gevolg is van bepaald gedrag ingevolge de EHRM. De voorzienbaarheid kan worden onderscheiden tussen de voorzienbaarheid als ‘ingangsvoorwaarde’ en ‘vereiste’. Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt de voorzienbaarheid met name bij het toepassen van de transitievergoeding te worden meegewogen in de beslissing van de rechter. In veel gevallen is er sprake van een unieke cocktail van ontslaggronden en is de rechtspraak dus casuïstisch van aard en dus niet eenduidig. Ook kan de werkgever zonder enige consequentie tegenover de werknemer de i-grond aandragen. Dit leidt tot de conclusie dat de voorzienbaarheidsvereiste ‘als vereiste’ voldoende aanwezig is, en in de verhoogde transitievergoeding wordt meegenomen. De voorzienbaarheid ‘als ingangsvoorwaarde’ is afwezig gezien de grote verschillen in de casuïstiek. Dit heeft tot gevolg dat de toepassing van de i-grond niet geheel voldoet aan het voorzienbaarheidsvereiste zoals deze in de jurisprudentie van het EHRM wordt uitgelegd.

Date of Award	24 Mar 2023
Original language	Dutch
Awarding Institution	Department of Private Law